به نام خدا
چند روزی بود که اون کتاب قدیمی رو روی میز عسلی خونمون میدیدم. جلدی لکه دار داشت و گوشه های پاره اش حاکی از کهنه بودنش بود. این جمله ی آقای قرائتی وقتی میدیدمش تو ذهنم مرور می شد که «هفته ای یک کتاب بخونید، خودتون رو فارق التحصیل ندونین و...»؛ علاوه بر این کم حجم بودن هم باعث شد دلو به دریا بزنم و شروع کنم به خوندنش. قدیمی بودنش هم کنجکاوی من رو برانگیخته بود.
لحظات دلنشینی موقع خوندنش داشتم.
پ.ن. بهتون پیشنهاد می کنم کتاب رو دانلود و مطالعه کنید.
معرفی کتاب:
دختری در قطار
نوشته عبدالله ترجمه سید صادق شفائی زاده
